Najwięcej robię, kiedy po prostu jestem i patrzę. Ostatnio syn rozpoczął treningi piłkarskie. To ważne, żebym siedział przez godzinę na sali gimnastycznej i patrzył. Po prostu patrzył. Co jakiś czas on spojrzy na mnie i widzi, że widzę. Wyłączam smartfon, nie biorę książki, patrzę.
Moja córka chodzi na zajęcia plastyczne. To ważne, żebym raz w tygodniu wszedł do jej pokoju i popatrzył na nową pracę w jej galerii.
Z drugiej strony jest nieustanne napięcie we mnie, żeby coś robić, nie tracić czasu, pracować, piąć się w górę, mieć lepsze zlecenia, większe przelewy- to też ważne ale nie najważniejsze. W dzisiejszy dzień wolny od pracy, w tę „dodatkową sobotę” w tygodniu, życzę chwili patrzenia i może nawet zobaczenia.
Zdjęcie, moim zdaniem genialne, dostarczyła Gosia z Gdańska, która potrafi aparatem pokazywać relacje- polecam: https://web.facebook.com/malgorzatakrepec/
I jeszcze:
https://youtu.be/teuzzVWJn_c
Jednym słowem PRAKTYKA UWAŻNOŚCI, czyli bądź TU i TERAZ 🙂
Pozdrawiam sąsiada